‘Als we nu allemaal eens zo’n mooi poëtisch stukje tekst maken voor degene die we liefhebben. Wie weet wat dat oplevert en je hebt meteen weer iets te doen waar je niet de deur voor uit hoeft.’ Jos Jongeling
Ik ben toe aan een grotere ijskast. De huidige ligt namelijk vol met activiteiten die het leven kleur, schwung, aantrekkelijkheid, leut en reuring geven. Mijn agenda is leeg, mijn straat stiller dan stil, saaier dan saai. Alleen mijn buren kunnen als geen ander genieten van elk straaltje zon dat in hun bescheiden voortuintje acte de présence geeft. Wij doen daar overigens, op meer dan anderhalve meter er vandaan, enthousiast aan mee.
Net nu het seizoen op uitbarsten staat kan ik al mijn optredens schrappen en de hoop op nieuwe voorlopig ook op mijn buik schrijven.
Ik beperk het volgen van de media tot een minimum. De virologen, epidemiologen en zelfbenoemde deskundigen rollen over elkaar heen. Ze staan bol van ramp- en doemscenario’s, verwachtingen, voorspellingen, speculaties en adviezen, die een aantal dagen later worden ingetrokken en door andere vervangen. Alle ellende van de hele wereld ligt op mijn ontbijttafel en maakt de smaak van koffie wrang. Dit kan zo niet langer doorgaan.
Boeken lezen is schitterend, wandelen zeer ontspannend, maar dat doe je niet de hele dag. Om toch ruimte te geven aan mijn geldingsdrang kwam mijn vrouw op een briljant idee. Nu richten wij onze huiskamer om de drie, vier dagen in als een zeer bescheiden home studio. De bank wordt kat- en kussenvrij gemaakt. De smartphone in een houder gezet en de heer des huizes neemt, gewapend met gitaar of anderszins, plaats op die bank. Dan ontstaat een alternatieve vorm van optreden. En die kan je de hele wereld rondsturen.
Onze taken zijn duidelijk: ik ben verantwoordelijk voor het geluid, althans van het produceren ervan, en zij voor het beeld. In ons geval een heel logische taakstelling. Mijn van echtgenote tot producer gepromoveerde levensgezellin voert dan een waar schrikbewind uit. En dat zal ik weten ook. Heb ik net drie akkoorden aangeslagen voor een nieuw nummer, hoor ik: ‘Stop, stop, er zit een pluk haar recht omhoog.’ Gelaten laat ik het akkoord uitklinken en wordt mijn coiffure deskundig bijgewerkt.
We hebben nu zo’n drie sessies gedaan en er treedt al een soort routine op in deze nieuwe hobby. Mooie bijvangst ervan is dat de spanning van deze acties af- en de lol evenredig toeneemt.
Dus ga samen iets doen waar je veel plezier aan beleeft. Moet je eens zien wat dat betekent voor je relatie. En je welbevinden in deze rare tijden.
P.S. Voor wie wil meekijken en –luisteren: abonneer je op mijn YouTube kanaal Jos Jongeling Muziek.