Alle berichten van Jos Jongeling

Re-Fill op muziekfeest Ermelo

Op zaterdag 17 juni zal de folkgroep Re-Fill tweemaal optreden tijdens het Fête de la Musique in Ermelo.

Om 12.15 uur zijn ze te horen op het Pauwenplein en om 15.30 uur op het Stationsplein.

Wat kun je verwachten?

Re-Fill
Re-Fill tijdens optreden in De Vleugel, Ermelo. V.l.n.r. Ian, René, Elvira, Jos

24 strings, twee of meer stemmen, één tamboerijn, twee bluesharps, acht voeten zonder rust. En een heel breed repertoire! Allemaal nodig voor lekkere, toegankelijke folk voor elk moment.

Verhalende songs van o.a. Neil Young, Bob Dylan, Luka Bloom, Dubliners, Nathalie Merchant, Bruce Springsteen en heel veel andere helden uit de folk.

Op 17 juni zal Re-Fill bestaan uit:
Elvira Verburgt, zang, percussie
René Schalk, zang, gitaar, bluesharp
Ian Baker, mandoline
Jos Jongeling, zang, gitaar, bluesharp

Folksessie Eerste Pinksterdag

Folksessie Harderwijk. Midden in de lente gaan we er weer voor.  Datum: 28 mei 2023. Locatie: De Graaf van Gelre, Markt 14, Harderwijk. Tijd: 14.00 u – 17.00 u. Entree: gratis.

Folksessie Harderwijk

‘Muziek verbindt’ is een bekend credo. Dat wordt waarheid tijdens een folksessie. Zeker wanneer je het samen kunt maken en er samen van kunt genieten. Actief of passief, beiden zijn welkom. Dus neem je stem, instrument en vooral je goede zin mee. Beleef de sfeer van een Ierse pub of Amerikaanse hang-out van dichtbij.

En bij mooi weer natuurlijk een groene lentegroet, verpakt in folk vanaf het terras. Je kunt er genieten van bekende en minder bekende folksongs. Kom op tijd wanneer je in de buurt van de muziek wilt zijn.

Namens Sanjay en Gini Kowlesar, de Graaf en Gravin zijn jullie bij deze uitgenodigd.

Avé, Jos Jongeling

Lentefolksessie Harderwijk

Datum: zondag 30 april 2023 | Locatie: De Graaf van Gelre, Markt 14, Harderwijk | Tijd: 14.00 u – 17.00 u | Entree: gratis

Folksessie HarderwijkProef de warmte van deze locatie en kom erbij om het samen goed te hebben. Verwen jezelf met een aangeklede koffie, Stout, een Irish whiskey  of een heerlijk glas met een drankje waar je blij van wordt.

Je wordt zeker blij van de folkmuziek die elke keer weer door enthousiaste muzikanten wordt gebracht. Iedereen mag actief en passief aan deze sessies meedoen.

We behandelen Folk in een heel brede zin van het woord, dus er is veel mogelijk. Neem je stem, je instrument en vooral je goede zin mee. Geef elkaar de ruimte om zijn of haar ding te kunnen doen. Samen is prachtig, maar vaak is solo ook heel erg mooi.

Of zak onderuit en consumeer dit alles met volle teugen.

Na afloop kun je bij Sanjay en Gini – en vergeet zeker alle andere medewerkers niet – prima deze dag bekronen met een uitstekend etentje.

Hoop je te treffen en voel je welkom bij de Folksessie van:

De Graaf van Gelre, Markt 14, Harderwijk.

www.degraafvangelre.nl

Avé, Jos Jongeling

Re-Fill treedt op in De Vleugel, Ermelo-West

René, Elvira, Jos, Ian

Op zaterdag 22 april zal de folkgroep Re-Fill optreden in het nieuwe ontmoetingscentrum De Vleugel, Oude Nijkerkerweg 4, 3853 JS Ermelo. Vanaf 20.00 uur brengt de groep akoestische muziek. Entree voor deze muziekavond is 10 euro inclusief pauzedrankje. Wil je een plaats reserveren stuur dan een email naar info@ermelowest.nl.

Re-Fill speelt Americana en Keltische muziek direct vanuit het hart. Los gespeeld alsof je er toevallig bij  zit. Ambachtelijk, zonder toeters en bellen. Die setting leent zich uitstekend voor een locatie als De Vleugel. Intiem, je bent er deel van. En daar gaat muziek juist over.

Het zijn verhalende songs van o.a. Neil Young, Bob Dylan, Luka Bloom, Christy Moore, The Dubliners, Paddy Reilly, Bruce Springsteen en heel veel andere helden uit de folk.

Re-Fill is ontstaan doordat Jos Jongeling folksessies organiseerde en ook tijdens straatoptredens zo nu en dan versterking kreeg van collega-muzikanten. Dit beviel zo goed dat Jos besloot een soort format te gaan hanteren waarbij telkens een groep muzikanten wordt samengesteld afhankelijk van de behoefte van dat moment. Re-Fill kan dus Jos alleen zijn of als duo of als trio en ga zo maar door.

Jos: “In principe speelt Re-Fill akoestisch. Maar zo af en toe ontkom je niet aan lichte versterking. Doodgewoon omdat anders niemand iets van je muziek zal horen.

Voor mij is het belangrijk dat de muziek en wat ik daarmee wil overbrengen de boventoon voert. Zo dicht mogelijk bij het publiek, omdat je dan elkaar het beste kunt verstaan. Om dat samen met muziekvrienden te doen, is het mooiste wat er is.”

Bezetting Re-Fill bij dit optreden:
Elvira Verburgt – zang, percussie
Ian Baker – mandoline
René Schalk – zang, gitaar, bluesharp
Jos Jongeling – zang, gitaar, bluesharp

Contact:
josjongelingmuziek@outlook.com
0341 559036

 

Liefde op de Stationsstraat

Re-Fill op de Paasmarkt

Er was heel veel reuring, bomvolle terrassen en nog beter weer op de Paasmarkt in Ermelo.

Genoeg redenen om lekker door te spelen. Na het vaak moeizame proces van het verkrijgen van een vergunning om op straat muziek te mogen maken.

Samen met mijn muziekmaat een strategisch verantwoorde plek zoeken is uiterst belangrijk bij het uitoefenen van het vak/de hobby ‘straatmuzikant’.

Het straatmuzikantschap – alleen of met een goede muziekcompaan – beviel me de laatste jaren uitstekend. Ik grijp dus elke kans aan om met liefde voor de muziek gewoon op straat te gaan zitten en mijn liedjes de wereld in te gooien. Met enige regelmaat word je dan aangesproken op het naakte feit dat je daar zit of op het effect dat een bepaald liedje op iemand heeft.

Zelfs vroeg een oude kennis me ooit of ik in de bijstand zat. Zo zie je maar, het maakt van alles los in de mensen en laat ook zien dat we vaak last hebben van vooroordelen. Plotseling riep een stem: ‘Oh, wat een mooie gitaar. Een echte Taylor!’ Dat was dus een kenner, kon niet missen. Hij kwam dichterbij en roemde nogmaals mijn instrument.

Ik bedankte hem voor het compliment en gaf nog wat nader info over de Taylor Cocobolo, Fall limited Builders Edition. ‘Ja’, zei hij, ‘daar speelde David Gilmore de akoestische versie van Wish you were here op.’ Ik reageerde enthousiast omdat ik dat ook zo’n prachtige uitvoering vond van het memorabele Pink Floyd nummer.

Hij weidde nog wat uit over zijn kennis van gitaren en eventuele voors en tegens van bepaalde merken. Ik was ervan overtuigd dat, wanneer we op een terrasje zouden zitten, we hier nog uren over konden door ouwehoeren. Ja, muzikantjes onder elkaar hè.

Plotseling onderbrak hij zichzelf en zei nogal verschrikt: ‘Oh nu moet ik toch echt verder hoor. Ik heb een date namelijk.’ Ik wenste hem veel succes met dat spannende gebeuren. Hij dankte en ging er snel vandoor, op weg naar de kans op het grote levensgeluk.

Ik speelde met liefde zacht voor me uit enkele akkoorden van Wish you were here, want voor de solo kom ik toch duidelijk wat tekort. Maar op mijn geliefde Taylor zijn die paar akkoordjes al oorstrelend.

Net als de vele liedjes die we op zo’n mooie middag op de planken, eh straatklinkers, brengen.

Folkmuziek tijdens inloopmiddag ontmoeting soos

Datum: 15 januari 2023 | Tijd: 13.30 u – 17.00 u | Locatie Centrum De Zin, Stationslaan 32, Harderwijk | Entree: gratis

Er komen meerdere muzikanten die samen folk, americana, Iers en country brengen. Jullie als publiek zijn daar erg belangrijk bij. Wanneer je je stem en/of je instrument meeneemt, kun je actief meedoen of anders lekker relaxed van de muziek en van elkaars gezelschap genieten.

Even helemaal weg naar verre streken. Samen kun je het niet beter hebben op je zondagmiddag.

Tot dan zullen we maar zeggen.

Avé J.J.

Straatmuzikantekeningen

Een strategisch verantwoorde plek zoeken is uiterst belangrijk bij het uitoefenen van het vak/de hobby ‘straatmuzikant’.

Daarbij spelen verschillende aspecten een rol.

Hier een greep:

  • Er mag niet al teveel overheersend omgevingslawaai zijn.
  • Het moet akoestisch goed functioneren.
  • Niemand moet last van je hebben.
  • Publiek moet er langdurig in grote getale langslopen.
  • Je moet het er qua comfort lang uit kunnen houden.
  • Hoe staat de zon t.o.v. jou bij langer verblijf?
  • Een terras in de buurt is een pré.

Dan zit je op je stek en proef je de sfeer. Laat e.e.a. op je inwerken en besluit dan tot het eerste nummer. Dat is een bijzonder belangrijke keuze. Daarbij is je eigen gevoel van doorslaggevende aard. Wanneer er een positieve reactie komt en je vindt ook zelf dat het ‘wel lekker’ ging, kun je de start als succesvol beschouwen.

Daarna is het zaak om de energie erin te houden want je publiek wijzigt per seconde en iedereen wil natuurlijk waar voor zijn/haar eventuele donatie.

Het publiek is extreem divers en manifesteert zich in meerdere hoedanigheden. Omdat ik het van het geluid moet hebben vanwege mijn visuele beperking, kan zich het volgende voordoen.

Luid pratende, stevig doorstappende, totaal ongeïnteresseerden.

Kleine kinderen die hun, meestal, moeders dwingen even te blijven staan om dat fenomeen goed te kunnen bekijken/beluisteren. (Levert vaak een muntje in de koffer op).

Voeten die ter hoogte van mij stoppen, niets zeggen. (Levert vaak een muntje op).

Voeten die ter hoogte van mij stoppen, kennelijk geen kleingeld  bij zich hebben, bang zijn dat hun briefje uit de koffer zal waaien en vervolgens hun weg vervolgen.

Voeten die ter hoogte van mij stoppen en midden in een nummer een vraag stellen.

Afhankelijk van hun geduld, want het nummer moet af, kan ik een antwoord geven. (Levert vaak een muntje op).

Spontaan, klein, applaus van omstanders die ik niet in de gaten heb gehad. (Levert vaak een muntje op).

Denk nou niet dat ik na zo’n middagje op straat spelen als beginnend miljonair huiswaarts keer. Het is al heel mooi wanneer je de aan de gemeente verschuldigde leges eruit haalt.

Digitaal doneren is in deze branche onbekend. Dus wat kleingeld bij je hebben wanneer je onze ‘city’ bezoekt, is een aanrader (knipoog).

Wat mij opvalt is dat er zo’n enorme verscheidenheid aan materiaal bestaat om schoenen van te vervaardigen.

Al die grondstoffen hebben zo hun  eigen geluid. Ga maar na: hoge hakken, slippers, sandalen, pumps, laarzen, sneakers en zelfs zo af en toe nog van die bordeelsluipers en houten Zweedse muilen.

Dat alles is al muziek op zich. Echter maat houden is er niet bij. Het is qua ritmiek een complete chaos.

Dus een kwaliteit van een straatmuzikant moet zijn om de eigen ritmiek te laten winnen van geschuif, geklepper, gebonk, gestamp van het voor jou zo broodnodige publiek.

En dan ben ik al heel blij met een plekje in onze Ermelose Stationsstraat waar geen gemotoriseerd verkeer door mag. Want tegen dergelijk motorgeweld ben je  als akoestische straatmuzikant in het geheel niet opgewassen en dus totaal kansloos.

Hoop jullie te treffen op vrijdagmiddagen *) vanaf 15.00 uur. Alleen bij mooi weer natuurlijk.

*) van vrijdag 13 augustus t/m vrijdag 29 oktober 2021

Smartphone sessions

Smartphone sessions

‘Als we nu allemaal eens zo’n mooi poëtisch stukje tekst maken voor degene die we liefhebben. Wie weet wat dat oplevert en je hebt meteen weer iets te doen waar je niet de deur voor uit hoeft.’ Jos Jongeling

Ik ben toe aan een grotere ijskast. De huidige ligt namelijk vol met activiteiten die het leven kleur, schwung, aantrekkelijkheid, leut  en reuring geven. Mijn agenda is leeg, mijn straat stiller dan stil, saaier dan saai. Alleen mijn buren kunnen als geen ander genieten van elk straaltje zon dat in hun bescheiden voortuintje acte de présence geeft. Wij doen daar overigens, op meer dan anderhalve meter er vandaan, enthousiast aan mee.

Net nu het seizoen op uitbarsten staat kan ik al mijn optredens schrappen en de hoop op nieuwe voorlopig ook op mijn buik schrijven.

Ik beperk het volgen van de media tot een minimum.  De virologen, epidemiologen en zelfbenoemde deskundigen rollen over elkaar heen. Ze staan bol van ramp- en doemscenario’s, verwachtingen, voorspellingen, speculaties en adviezen, die een aantal dagen later worden ingetrokken en door andere vervangen. Alle ellende van de hele wereld ligt op mijn ontbijttafel en maakt de smaak van koffie wrang. Dit kan zo niet langer doorgaan.

Boeken lezen is schitterend, wandelen zeer ontspannend, maar dat doe je niet de hele dag. Om toch ruimte te geven aan mijn geldingsdrang kwam mijn vrouw op een briljant idee. Nu richten wij onze huiskamer om de drie, vier  dagen in als een zeer bescheiden home studio. De bank wordt kat- en kussenvrij gemaakt. De smartphone in een houder gezet en de heer des huizes neemt, gewapend met gitaar of anderszins, plaats op die bank. Dan ontstaat een alternatieve vorm van optreden. En die kan je de hele wereld rondsturen.

Onze taken zijn duidelijk: ik ben verantwoordelijk voor het geluid, althans van het produceren ervan, en zij voor het beeld. In ons geval een heel logische taakstelling. Mijn van echtgenote tot producer gepromoveerde levensgezellin voert dan een waar schrikbewind uit. En dat zal ik weten ook. Heb ik net drie akkoorden aangeslagen voor een nieuw nummer, hoor ik: ‘Stop, stop, er zit een pluk haar recht omhoog.’ Gelaten laat ik het akkoord uitklinken en wordt mijn coiffure deskundig bijgewerkt.

We hebben nu zo’n drie sessies gedaan en er treedt al een soort routine op in deze nieuwe hobby. Mooie bijvangst ervan is dat de spanning van deze acties af- en de lol evenredig toeneemt.

Dus ga samen iets doen waar je veel plezier aan beleeft. Moet je eens zien wat dat  betekent voor je relatie. En je welbevinden in deze rare tijden.

P.S. Voor wie wil meekijken en –luisteren: abonneer je op mijn YouTube kanaal Jos Jongeling Muziek.

Muziek maken blijft

‘Wat ga je nou doen?’ vroeg een journalist aan Robby Robinson toen The Band na 16 jaar stopte met een schitterend concert: “The last waltz”.  Robby Robinson antwoordde: ‘Muziek maken!’

En dat is precies wat ik ga doen! Eigenlijk nooit mee gestopt ben. Dat een heel mooie band op een gegeven ogenblik eindigt is natuurlijk vreselijk jammer, zoals ik van zoveel van jullie ook heb terug gekregen via de mail.

Maar dat gebeurt aan de lopende band en is niet het einde van alles. Ervoor speelde ik ook in en met bands die zeker zeer de moeite waard waren. Deed ik projecten waar veel mensen erg veel plezier aan hebben beleefd. En zeker ik niet in de laatste plaats. Dat is nou net één van de redenen waarom muziek maken op allerlei manieren zo leuk en positief verslavend is.

Even stil staan bij grote namen in de folk levert heel veel inspiratie en een zak vol prachtige nummers op. Nummers die ik altijd al wilde spelen puur en alleen om hun kracht in alle ‘eenvoud’ en dit woord is een verkeerd woord, maar ik weet geen ander.

Muziek die mij raakt, daar waar ik geraakt wil worden. En dat wil ik nou precies proberen over te brengen

Generationele verschuiving

Ik betrapte mezelf op een schanddaad. Zonder enige schaamte stond ik uit volle borst mee te blèren bij enkele bandjes. Iets waar ik mezelf niet toe in staat achtte tot nu toe. Was ik dan toch slachtoffer van decorverlies aan het worden? Misschien was het meest zorgwekkende eraan nog wel dat ik het heel erg leuk vond. Geruststellend was wel weer dat ik niet de enige op leeftijd was die hier in mee ging. De gemiddelde leeftijd van de bandleden was zo’n 19 jaar. De gemiddelde leeftijd van het voorste deel van het publiek ook. De leeftijd van het achterste deel schommelde rond de 55 jaar.

Dat leeftijdsverschil was niet merkbaar in het enthousiasme van de bandleden en de respons van het publiek na elk nummer. Of het nou Help van The Beatles, een standard van The Stones of een compilatie van sterke Queennummers was, iedereen ging uit zijn dak. Typerend voor dit gebeuren was de lekkere, brutaal gespeelde versie van My Generation van The Who. Met een zwaar beproefde line-up van gitaren, bas en drums, heel soms met wat toetsen erbij, en uiteraard het bijpassend volume, gingen de bands met overtuiging de strijd aan met het publiek.

‘Is het niet fantastisch om je zoon daar te zien staan spelen?’, schreeuwde een vriend van me in mijn oor. Ik was wat jaloers op hem, want ik heb geen  zoon en die kon daar dan ook niet staan. Bij de andere band idem van een goede kennis van me. Maar ik was het volmondig met hen eens.

Wel bleef deze gedachte in mij rondspoken toen ik weer thuis was.
Wat is hier gaande?

Ik stuurde een mail aan de gitarist en complimenteerde hem met dit optreden waarin het me was opgevallen dat ik zoveel singles voorbij had horen komen die ik als ‘tiener’ bij elkaar had gespaard en die sinds die tijd in mijn genen waren gaan zitten.

Is er dan zo weinig veranderd of had de gitarist van één van de bands gewoon gelijk toen hij antwoordde dat die singles toen eenvoudig weg veel beter waren?